HEN DALEKO

Liczba graczy: 2-6

Wiek: 10+

Czas gry: 25 minut

Projektanci: Johannes Goupy i Corentin Lebrat

Grafika: Maxime Morin

Wydawca: Catch Up Games/ Lucky Duck Games (wersja polska)

Wyobraź sobie, że jesteś odkrywcą, który właśnie przybił do tajemniczego kontynentu Aluli. Wiatr we włosach, mapa w dłoni, przed tobą nieprzebyte lasy, mistyczne ruiny. Kraina, w której pory roku tańczą po niebie, a każda dolina skrywa inną opowieść. Wędrujesz przez kontynent pełen starych sanktuariów i zaginionych ścieżek, ale najważniejsze jest to, jak i z jaką historią powrócisz.

Hen Daleko przenosi graczy do fantastycznego świata Aluli – krainy pełnej niezwykłych miejsc, zmieniających się wraz z porami roku. Wcielamy się w podróżników, którzy przemierzają ten kontynent, odwiedzają różne regiony i realizują zadania napotkanych postaci. Cała wyprawa ma swoją logikę: najpierw odkrywamy nowe miejsca, a potem wracamy przez te same, by rozliczyć się z podróży i zebrać punkty.

Tematyka pełni tutaj głównie funkcję klimatycznego tła – buduje atmosferę, ale nie jest ściśle związana z mechaniką. Karty regionów mają unikatowe ilustracje, a symbole zadań czy sanktuariów wprowadzają pewien świat przedstawiony, jednak gra nie opowiada spójnej historii. To bardziej abstrakcyjna podróż, ubarwiona sugestywną oprawą graficzną.

Mechanika gry

Najciekawszym elementem gry jest odwrócone punktowanie. Każdy gracz w trakcie 8 rund tworzy przed sobą linię kart – symbolizującą trasę podróży. Karty zagrywane są od lewej do prawej, ale punktowane od prawej do lewej, czyli w odwrotnej kolejności. Żeby otrzymać punkty, należy wcześniej zdobyć karty Regionów z odpowiednimi symbolami lub posiadać odpowiednie Sanktuaria. Ikony z Sanktuariów liczone są zawsze, a z kart Regionów rozpatrywane są tylko te odsłonięte. Innymi słowy, efekty staramy się planować z wyprzedzeniem, przy czym słowo „staramy się” jest tu kluczowe.

W każdej turze zagrywamy jedną z trzech kart z ręki i dobieramy nową z dostępnej puli. Wartość zagranej karty wpływa na kolejność wyboru kart z draftu – niższa wartość daje pierwszeństwo, wyższa może dać sanktuarium jako bonus lub nagrodę pocieszenia do użycia w przyszłości.

Po 8 rundach rozpoczyna się punktowanie, w którym karty rozpatruje się od końca (czyli od ostatnio zagranej do pierwszej). By zdobyć punkty, trzeba spełnić warunki opisane na kartach – wykorzystując symbole z już odkrytych kart Regionów lub Sanktuariów.

Rozgrywka jest dynamiczna i wymaga planowania, ale zasady są bardzo proste i przystępne. Decyzje graczy mają znaczenie, chociaż nie prowadzą do bezpośredniej interakcji – każdy buduje swoją linię kart niezależnie, rywalizacja zamyka się w dostępnych opcjach na stole.

Wykonanie i oprawa graficzna

Gra została wydana w kompaktowym, estetycznym formacie. Karty regionów są kwadratowe, kolorowe i przyciągają wzrok nietypowym stylem graficznym. Oprawa wizualna nadaje grze unikatowy charakter – ilustracje są stylizowane, nieco abstrakcyjne, co może się nie każdemu spodobać, ale zdecydowanie wyróżnia Hen Daleko na tle innych karcianek tym etnicznym klimatem. Estetyka dobrze współgra z ideą baśniowej, fantastycznej krainy. Karty Regionów i Sanktuariów są czytelne, a notes punktacji jest po prostu. Całość zmieści się w torbie i sprawdzi się zarówno w domu, jak i w podróży.

Wrażenia z rozgrywki i regrywalność

Hen Daleko to gra, która zaskakuje przy krótkim czasie rozgrywki. Gra się lekko, dynamicznie, a jednak z dużą dawką rozkminiania, jak na półgodzinną rozgrywkę. Tylko 8 tur, a tyle decyzji! Co zagrać? Co dobrać? Czy zdążę zdobyć te symbole? Pomimo prostych zasad, każda decyzja wymaga przemyślenia tego jak przygotować się na późniejsze punktowanie. Gra zmusza do planowania z wyprzedzeniem i jednocześnie do elastycznego reagowania na zmieniającą się sytuację. Losowość potrafi wbić szpilę – czasem karty na stole wyglądają jak plecak po wycieczce - trudno znaleźć to, czego się potrzebuje. Na szczęście partia jest krótka, zatem od razu można zagrać kolejną. Dobrze działa w każdym składzie osobowym (2–6 graczy), a szczególnie sprawdza się w partiach 3–4 osobowych, gdzie łatwiej kontrolować rynek kart.

Czas gry to około 20–30 minut zależnie od ilości graczy, co czyni z Hen Daleko idealny filler – lekki, ale angażujący. Dzięki zmiennym kartom i dużej liczbie możliwych kombinacji, gra pozostaje świeża nawet po wielu partiach.

Podsumowanie

Hen Daleko to przemyślana gra karciana, która łączy prostotę zasad z interesującą mechaniką. Oferuje ciekawą rozgrywkę w krótkim czasie, świetnie sprawdza się jako filler, a jej odwrócone punktowanie sprawia, że każda partia to mała, logiczna łamigłówka. Gra wciąga, a syndrom „zagram jeszcze raz!” pojawia się bardzo często.

Dla kogo jest ta gra?

Hen Daleko to propozycja dla szerokiego grona odbiorców:

• dla graczy rodzinnych – dzięki prostym zasadom,
• dla fanów gier logicznych – dzięki ciekawej mechanice punktowania,
• bardziej doświadczeni gracze – mogą ją potraktować jako wypełniacz w wieczorze planszówkowym, choć jest to raczej tytuł lekki

Zalety:

• oryginalna mechanika punktowania „od końca” – świeże i ciekawe rozwiązanie,
• proste zasady, ale duża głębia decyzyjna,
• kompaktowe wydanie – idealna gra do zabrania ze sobą,
• dynamiczna rozgrywka bez dłużyzn,
• dobra regrywalność.

Wady:

• temat jest raczej powierzchowny – nie buduje narracji,
• oprawa graficzna może być zbyt specyficzna dla części graczy,
• losowość potrafi namieszać i utrudnić realizację strategii.

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.